martedì 6 settembre 2016

Non potho reposare

Non potho reposare

Non potho reposare amore e coro
pensende a tie so donzi momentu
no istes in tristura prenda 'e oro
ne in dispiaghere o pensamentu.
T'assiguro ch'a tie solu bramo
ca t'amo forte t'amo, t'amo, t'amo.

Si m'esseret possibile de anghelu
s'ispiritu invisibile picabo
sas formas e furabo dae chelu
su sole e sos isteddos e formabo
unu mundu bellissimu pro tene
pro poder dispensare cale bene.

Ojos tristos cun delirios e ammentos
che umbras mi lassades su manzanu
preguntende a dogni coro amadu
a immagine chi si formant in beru
si 'idu an'in su mundu tantu amore
ca amare tantu est sì tantu dolore.

Si 'idu an'in su mundu tantu amore
ca amare tantu est sì tantu dolore.

la poesia sarda più bella , cantata dalla voce più bella .
Volutamente, non forniamo la traduzione in italiano, non vogliamo correre il rischio di ... storpiare una così bella poesia, a buoni intenditori, poche parole.
Sappiate che l'italiano è una lingua neo-sarda, così, giusto per mettere le cose in chiaro.




Nessun commento:

Posta un commento